1.Decyzję w sprawie wpisu odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej do krajowego rejestru dyrektor Centralnego Ośrodka:

1)wydaje po przeprowadzeniu badań OWT;

2)może wydać bez przeprowadzenia badań OWT, jeżeli do wniosku o wpis do krajowego rejestru zostały dołączone badania i informacje, o których mowa w art. 30 ust. 4, jeżeli:

a)odmiana regionalna spełnia warunki określone w art. 28 ust. 1,

b)odmiana amatorska spełnia warunki określone w art. 28 ust. 2.

2.Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisu odmiany regionalnej do krajowego rejestru, jeżeli:

1)odmiana regionalna nie spełnia warunków, o których mowa w art. 28 ust. 1, lub

2)zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badania OWT; do opłaty za badania OWT stosuje się art. 24 ust. 1.

3.Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisu odmiany amatorskiej do krajowego rejestru, jeżeli:

1)odmiana amatorska nie spełnia warunków, o których mowa w art. 28 ust. 2, lub

2)zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badania OWT; do opłaty za badania OWT stosuje się art. 24 ust. 1.

4.Do skreślenia przez dyrektora Centralnego Ośrodka odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej z krajowego rejestru przepisy art. 25 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio.

5.Od decyzji w sprawie:

1)wpisu odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej do krajowego rejestru,

2)skreślenia odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej z krajowego rejestru

-zachowującemu odmianę przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1.Wytwarzanie materiału siewnego rozpoczyna się od materiału wytworzonego przez zachowującego odmianę lub dostawcę danego gatunku lub odmiany i stanowi jedno lub kilka jego rozmnożeń; dla odmiany mieszańcowej wytwarzanie tego materiału obejmuje wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie.

2.Przy wytwarzaniu materiału siewnego zapewnia się odpowiednie dla gatunku i odmiany warunki agrotechniczne, w szczególności:

1)utrzymanie tożsamości i czystości odmianowej;

2)ochronę przed porażeniem chorobami i szkodnikami roślin, przenoszonymi przez materiał siewny;

3)otrzymanie materiału siewnego o odpowiedniej dla poszczególnych gatunków i odmian jakości przez uzyskanie:

a)odpowiedniej zdolności kiełkowania, czystości i wielkości zanieczyszczeń, tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zdrowotności,

b)cech zewnętrznych odpowiednich dla określonych gatunków i grup roślin;

4)przygotowanie partii materiału siewnego w wielkości wystarczającej do oceny tego materiału.

1.Ocena materiału siewnego polega na sprawdzeniu, czy materiał siewny spełnia wymagania w zakresie jego wytwarzania lub czy materiał siewny odpowiada określonym wymaganiom w zakresie jakości.

2.Ocena materiału siewnego, o której mowa w ust. 1, w zależności od gatunku roślin i kategorii wytwarzanego materiału siewnego, obejmuje:

1)ocenę polową polegającą na sprawdzeniu, w wyniku dokonania oceny plantacji nasiennej, czy plantacja nasienna spełnia wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego;

2)ocenę laboratoryjną polegającą na sprawdzeniu jakości lub zdrowotności materiału siewnego;

3)ocenę tożsamości i czystości odmianowej polegającą na sprawdzeniu, na każdym etapie wegetacji roślin, czy cechy odmian pozostały niezmienione w procesie rozmnażania, w celu potwierdzenia tożsamości i czystości odmianowej poszczególnych partii materiału siewnego;

4)ocenę cech zewnętrznych polegającą na sprawdzeniu, czy cechy zewnętrzne materiału siewnego spełniają wymagania w zakresie jakości.